บทคัดยอ

การวิจัยครั้งนี้ เปนงานวิจัยเชิง กึ่ง ทดลอง มีวัตถุประสงค ๑.) ศึกษาระดับและ

เปรียบเทียบความสุขของผูปวย ก่อนและหลัง การใหคําปรึกษาแบบกลุม ดวยวิธีเชิงพุทธ ภายใต

โครงการคลินิกธรรมะรักษาใจ ๒.) เพื่ อศึกษา ผลการปรึกษาแบบกลุ มดวยวิธีเชิงพุทธ เพื่ อ พัฒนา

คุณภาพชีวิตของผูปวยโครงการคลินิกธรรมะรักษาใจ ประชากรและกลุมตัวอยางที่ใชศึกษาวิจัยครั้งนี้

คือ ผูป่วยในคลินิกธรรมะรักษาใจ โครงการมิตรภาพบําบัด ในคณะแพทยศาสตรวชิรพยาบาล

มหาวิทยาลัยกรุงเทพมหานคร ประจําป ๒๕๕๕ ที่เป็นผูป่วยเรื้อรัง โดยการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง

และสมัครใจ จํานวน ๑๐ คน เครื่องมือที่ใชในการวิจัยแบงเป็น ๒ สวน คือแบบวัดความสุขของคน

ไทย ที่สรางโดยกรมสุขภาพจิต จํานวน ๑๕ ขอคําถาม และแผนการใหคําปรึกษาแบบกลุมดวยวิธี เชิง

พุทธ เพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิต ที่ผูวิจัยสร้างขึ้นจากการคนควา ตํารา วารสาร โดยเนนวิธีการใหการ

ปรึกษาแบบกลุ มดวยวิธี เชิงพุทธ สถิติที่ ใชในการวิเคราะหขอมูล ใชสถิติพรรณนาโดยใชรอยละ

คาเฉลี่ย และสวนเบี่ยงเบนมาตรฐานเพื่ออธิบายขอมูลทั่วไป ใชสถิติอางอิงวิเคราะห เปรียบเทียบการ

พัฒนาคุณภาพชีวิตขอ งผูป วย โครงการคลินิกธรรมะรักษาใจ ก อนและหลังการเขาร วมการให

คําปรึกษาแบบกลุมดวยวิธีเชิงพุทธ โดยใชสถิติ Paired Samples Test

ข

ผลการวิจัยสรุปไดดังนี้

เมื่อเปรียบเทียบคะแนนเฉลี่ยโดยใชแบบวัดความสุขของคนไทยของกรมสุขภาพจิต กอน

และหลังการใหการปรึกษาแบ บกลุ มดวยวิธีเชิงพุทธเพื่ อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผูป วย  ภายใต

โครงการคลินิกธรรมะรักษาใจ  พบวา มีคาเฉลี่ยสูงขึ้น ที่ระดับนัยสําคัญ คือ ๐.๐๑ และ ๐.๐๕

สําหรับ ผลการปรึกษาแบบกลุ มดวยวิธีเชิงพุทธ เพื่ อ พัฒนาคุณภาพชีวิตของผูป วย

โครงการคลินิกธรรมะรักษาใจ พบวา

ดานการพัฒนากาย ทํากายบริหาร เพื่อใหรูจักใชอายตนะและอวัยวะทั้งหลาย มีมือ เทา

ปาก ตา ทั้งกาย วาจา ความสัมพันธระหวางกายกับสิ่งแวดลอมทางกายภาพอยางถูกตองดีงามในทาง

ที่เปนคุณประโยชนที่แทจริง ถือเอาประโยชนจากธรรมชาติในลักษณะที่ถูกตอง

ดานการพัฒนา ศี ล คือ สมาทานศีล ๕ เปนการเสริมสราง ใหมีความสัมพันธที่เกื้อกูลกับ

เพื่อนมนุษยในสังคมอยางมีระเบียบ มีระบบ และมีวิธีการแสดงออกที่เหมาะสม มีวินัย ตามแนวทางที่

ถูกตองตามหลักพระพุทธศาสนาเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตของผูปวย

ดานการพัฒนา จิต คือ ใหมีการเจริญอนุสสติ และกายานุสสติ ใหผูปวยดูสื่อเหตุเกิดทุกข

เรื่องกรรม เปนตน และปฏิจจสมุปบาทฝายเกิดในความดับ ทุกสิ่งมีเหตุจึงมีผล  คือความทุกขมีเหตุมา

จากกรรมที่ไมดี ฉะนั้น เมื่อปรารถนาความสุขก็ตอง ทํากรรมดีซึ่งเปนเหตุแหงความสุข ทั้งนี้เพื่อ การ

พัฒนาคุณสมบัติของจิต ฝกอบรมเสริมสรางจิตใหพรั่งพรอมสมบูรณ

ดานการพัฒนา ปญญา คือ การพัฒนาความรู ความเขาใจเริ่มตั้งแต่การเรียนรูอยูกับ

ปจจุบันขณะ การรับรูเรียนรูอยางถูกตองตามความเปนจริง ไมบิดเบือนหรือเอนเอียงดวยอคติ ความรู

ความเขาใจในธรรมชาติความเจ็บป่วย และปัญญาที่รูเท่าทันธรรมดาของสังขาร คือโลก และชีวิตถึง

ขั้นที่ทําใหจิตใจเปนอิสระหลุดพนจากความทุกขโดยสมบูรณ

ดาวน์โหลด