การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ ๑) เพื่อศึกษาจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร ๒) เพื่อพัฒนารูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานครและ ๓) เพื่อวิเคราะห์ผลสัมฤทธิ์รูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนในเขตกรุงเทพมหานคร เป็นการวิจัยกึ่งการทดลอง ที่ดำเนินการทดลองโดยใช้การทดลองกลุ่มเดียว กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้เป็นนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลายของโรงเรียนวัดสุทธิวรารามและนักศึกษาระดับชั้นปวช. ปวส.ของวิทยาลัยเทคโนโลยีการจัดการเพชรเกษม โดยผู้วิจัยใช้วิธีเลือกแบบเจาะจงจากผู้สมัครใจเข้าร่วมกิจกรรมโครงการค่ายเยาวชนจิตสาธารณะ “ทำความดีด้วยหัวใจ” รวมกลุ่มตัวอย่างจำนวน ๒๑ คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย มีจำนวน ๔ ประเภท ได้แก่ ๑) ชุดกิจกรรมค่ายเยาวชนจิตสาธารณะจำนวน ๔ กิจกรรม  ๒) แบบสอบถาม ๓) การสังเกตพฤติกรรม และ ๔) การสัมภาษณ์ สถิติที่ใช้ในการวิจัย ผู้วิจัยใช้สถิติการแจกแจงความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และใช้การทดสอบค่าที เพื่อทดสอบคะแนนก่อนและหลังเข้าร่วมกิจกรรม

ผลการวิจัยพบว่า ๑) นักเรียนมีความรู้เรื่องจิตสาธารณะหลังการเข้าร่วมกิจกรรมสูงกว่าก่อนการเข้าร่วมกิจกรรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .๐๕ และสามารถนำความรู้ไปต่อยอดพัฒนาโครงงานจิตสาธารณะที่มอบหมายให้ทำเพิ่มหลังออกจากค่ายเยาวชนสำเร็จทั้ง ๔ โครงงาน ๒) นักเรียนมีพฤติกรรมจิตสาธารณะหลังการเข้าร่วมกิจกรรมสูงกว่าก่อนการเข้าร่วมกิจกรรมทุกองค์ประกอบ ๓) ผลสัมฤทธิ์รูปแบบกิจกรรมการเสริมสร้างจิตสาธารณะบนพื้นที่สาธารณะเชิงพุทธบูรณาการของเยาวชนพบว่า มีความเหมาะสมเป็นไปได้ทั้งในด้านองค์ความรู้เรื่องจิตสาธารณะ กระบวนการเสริมสร้างจิตสาธารณะและการเสริมสร้างจิตสาธารณะ 

Download