วิทยานิพนธ์เรื่องนี้มีวัตถุประสงค์ ๓ อย่าง คือ (๑) เพื่อศึกษาแนวคิดเรื่องความมีอยู่       (๒) เพื่อศึกษาแนวคิดเรื่องบาปในพุทธปรัชญาเถรวาท (๓) เพื่อวิเคราะห์ความมีอยู่ของบาปในพุทธปรัชญาเถรวาท ด้วยวิธีการศึกษาเชิงเอกสาร จากการศึกษาวิจัยพบว่า

แนวคิดความมีอยู่ มี ๒ ประเด็นในกาศึกษา คือ (๑) ความมีอยู่ในปรัชญาตะวันตก ได้กล่าวถึงใน ๒ ลักษณะคือ ๑. ความมีอยู่เชิงอัตตวิสัย ๒. ความมีอยู่เชิงภววิสัย (๒) ความมีอยู่ในพุทธปรัชญาเถรวาทที่ได้กล่าวถึงความมีอยู่ใน ๒ ลักษณะคือ ๑. เชิงสมมติสัจจะ ๒. ปรมัตถสัจจะ

แนวคิดเรื่องบาปในพุทธปรัชญาเถรวาท พิจารณาใน ๓ ประเด็น คือ ๑. บาปในฐานะกิเลส ๒. บาปในฐานะกรรม ๓. บาปในฐานะวิบาก

ความมีอยู่ของบาปในพุทธปรัชญาเถรวาท พิจารณาใน ๔ ประเด็น คือ ๑.บาปเชิงภววิสัย มีอยู่ ๒ ลักษณะคือ ก.ลักษณะบุคคลที่สัมบูรณ์และไม่สัมบูรณ์ ข.การกระทำบาปที่สัมบูรณ์และไม่สัมบูรณ์ ไม่มีเจตนาไม่มีบาป ๒.บาปเชิงอัตตวิสัย มีอยู่ ๒ ลักษณะ คือ ก.ลักษณะบุคคลที่สัมบูรณ์และไม่สัมบูรณ์ ข.การกระทำบาปที่สัมบูรณ์และไม่สัมบูรณ์ ๓.บาปเชิงสมมติสัจจะ ๔.บาปเชิงปรมัตถสัจจะ พุทธปรัชญาเถรวาท เน้นทั้งที่ตัวบุคคลที่มีเจตนาหรือไม่มีเจตนา หรือจิตใจ การกระทำ ทั้ง ๓ ทางคือ กาย วาจา และจิตใจ ในขณะเดียวกันยังมีจุดมุ่งหมายสูงสุดที่การละตัวตนหรืออัตตา ให้เข้าใจชีวิตและโลกทั้งในเชิงสมมติสัจจะและปรมัตถะสัจจะ หรือเรียกว่า วิถีโลกและวิถีอริยะ

Download