งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์  ๑) เพื่อศึกษาหลักศีล ๕ ในพระพุทธศาสนาเถรวาท  ๒) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาการนำหลักศีล ๕ ไปใช้ในชีวิตประจำวันของประชาชนอำเภอสุวรรณคูหา จังหวัดหนองบัวลำภู  ๓) เพื่อศึกษาการประยุกต์ใช้ศีล ๕  ไปใช้ในชีวิตประจำวันของประชาชนอำเภอสุวรรณคูหา จังหวัดหนองบัวลำภู

ดำเนินการวิจัยโดยวิธีการเลือกแบบเจาะจง (Purposive Sampling) โดยการสัมภาษณ์เชิงลึก (IN-depth Interview) ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ (key Informants) ซึ่งประกอบด้วย พระสงฆ์  ผู้ใหญ่บ้าน  ผู้นำชุมชน และประชาชนอำเภอสุวรรณคูหา จังหวัดหนองบัวลำภู เพื่อให้ได้ข้อมูลเชิงประจักษ์ ตามระเบียบวิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research)

              ผลจากการวิจัยการประยุกต์ใช้หลักศีล ๕ ไปใช้ในชีวิตประจำวันของประชาชนอำเภอสุวรรณคูหา จังหวัดหนองบัวลำภู  โดยภาพรวม พบว่า ศีลข้อที่ ๑ การละเว้นจากการฆ่าการสังหาร ไม่ประทุษร้ายต่อชีวิตและร่างกาย (ปาณาติปาตา เวรมณี)  ส่วนมากจะไม่ค่อยฆ่าสัตว์ใหญ่ จะซื้อเนื้อสัตว์จากตลาดมาประกอบอาหาร สภาพปัญหา บางครั้งมีการฆ่าสัตว์ใหญ่ในงานบุญ งานเลี้ยง และเป็นอาหารภายในครอบครัว แต่สัตว์ที่เป็นพาหะนำเชื้อโรคมาสู่คน เช่น ยุง แมลงสาป มด สัตว์เลื้อยคลานบางประเภทจะมีการฆ่าอยู่เสมอ เพราะกลัวสัตว์มากัดหรือทำร้ายตนเองและคนในครอบครัว  ศีลข้อที่ ๒ ด้านการละเว้นจากการลักขโมย เบียดบังแย่งชิง ไม่ประทุษร้ายต่อทรัพย์สิน (อทินนาทานา เวรมณี)  ยังคงรักษาศีลข้อ ๒ ไว้ได้เป็นอย่างดี ทั้งยังรักษาทรัพย์สินและผลประโยชน์ของประชาชนส่วนรวม สภาพปัญหา อาจจะมีหยิบจับของภายในบ้านที่วางอยู่ไปใช้โดยไม่ได้บอกกล่าวใคร เพราะเห็นเป็นของใช้ที่อยู่ในบ้านของตนเอง และในชุมชนอาจจะมีบ้างที่เด็ก ๆ บางคนหยิบฉวยของผู้อื่นไปโดยไม่ได้รับอนุญาต ซึ่งผู้ใหญ่ได้ทำการตักเตือนเด็ก ๆ ในการประพฤติเช่นนี้แล้ว              ศีลข้อที่ ๓ ด้านการละเว้นจากการประพฤติผิดในกาม ไม่ประทุษร้ายต่อของรักของหวงอันเป็นการทำลายเกียรติภูมิและจิตใจ ตลอดจนทำวงศ์ตระกูลของเขาให้เสื่อมเสีย (กาเมสุมิจฉา จารา เวรมณี)  โดยส่วนมากเคร่งครัดใน ศีลข้อ ๓  ไม่ประพฤติผิดนอกใจคู่ครองของตน  สภาพปัญหา อาจจะมีบางครอบครัวที่มีปัญหาเรื่องบุคคลที่สามเข้ามาแทรกแซง  ศีลข้อที่ ๔ ด้านการละเว้นจากพูดเท็จโกหกหลอกหลวง ไม่ประทุษร้ายเขาหรือประโยชน์สุขของเขาด้วยวาจา (มุสาวาทา เวรมณี) ส่วนมากเคร่งครัดใน ศีลข้อ ๔  สภาพปัญหา มีบางครั้งที่โกหกเพื่อความสบายใจของคนในครอบครัว หรือเรียกว่า โกหกสีขาว ศีลข้อที่ ๕ ด้านการละเว้นจากเครื่องดองของเมา สิ่งเสพติด อันเป็นเหตุให้เกิดความประมาทมัวเมา ก่อความเสียหาย ผิดพลาดเพราะขาดสติ (สุราเมรยมัชชปมาทัฏฐานา เวรมณี)  โดยปกติไม่ดื่มสุราและเสพของมึนเมา ไม่ข้องเกี่ยวกับสารเสพติด อาจจะมีสูบบุหรี่บ้าง  มีการรณรงค์เมาไม่ขับ สภาพปัญหา มีการสังสรรค์กับเพื่อนฝูงเป็นบางครั้ง หรือดื่มในงานเลี้ยง งานบุญตามประเพณีต่าง ๆ

              หากประชาชนไม่ละเมิดศีลข้อ ๕ ย่อมรักษาชีวิตของตนเองและผู้อื่นได้ และไม่เกิดความสูญเสียต่อชีวิตทรัพย์สิน และปัญหาทางสังคมในเรื่องยาเสพติดก็จะทำให้ไม่กระทำผิดตามประมวลกฎหมายอาญาเกี่ยวกับการกระทำโดยประมาทให้ผู้อื่นได้รับอันตรายแก่ร่างกายโดยได้รับบาดเจ็บ หรือบาดเจ็บสาหัส หรือถึงแก่ชีวิต หรือการกระทำความผิดตามกฎหมายจราจรในที่สุด

Download