วิทยานิพนธ์เรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ ๑) เพื่อศึกษาผลการจัดกิจกรรมแนะแนวเพื่อส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรม ตามหลักพรหมวิหาร 4 ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ของโรงเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนวัดนางสาว(ถาวรราษฎร์บำรุง)จังหวัดสมุทรสาคร 2)เพื่อเปรียบเทียบพฤติกรรมของนักเรียนก่อนและหลังเข้าร่วมกิจกรรมโดยใช้กิจกรรมแนะแนวเพื่อส่งเสริมคุณธรรม จริยธรรมตามหลักพรหมวิหาร 4 3)เพื่อหาแนวทางแก้ไขและเสนอแนวทางการส่งเสริม            พฤติกรรมของนักเรียนในการพัฒนาด้านคุณธรรม จริยธรรม กลุ่มตัวอย่างได้แก่นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 จำนวน 21 คน ใช้ระเบียบวีวิจัยเป็นแบบกึ่งทดลอง เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยไ/ด้แก่ แบบวัดคุณธรรม จริยธรรม และกิจกรรมแนะแนวตามหลักพรหมวิหาร 4 สถิติที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ค่าความถี่,ค่าร้อยละ,ค่าเฉลี่ยและค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน

ผลการวิจัย พบว่า

    ๑. ระดับพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรม ของนักเรียนกลุ่มก่อนเข้าร่วมกิจกรรมที่จำแนกตามเพศ ภาพรวมไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 เมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า นักเรียนที่มีเพศแตกต่างกัน มีระดับพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรมด้านเมตตา กรุณา มุทิตาไม่แตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ยกเว้นด้านอุเบกขา นักเรียนที่มีเพศแตกต่างกัน ระดับพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และระดับพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรมของนักเรียนหลังเข้าร่วมกิจกรรมที่จำแนกตามเพศ ภาพรวมไม่แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05

          2.ผลการวิเคราะห์เปรียบเทียบระดับพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรมของนักเรียนโรงเรียนวัดนางสาว(ถาวรราษฎร์บำรุง) จังหวัดสมุทรสาคร ก่อนเข้าร่วมกิจกรรมจำแนกตามสถานะครอบครัว พบว่านักเรียนที่สถานะครอบครัวที่แตกต่างกัน มีระดับพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรมตามหลักพรหมวิหาร 4 ภาพรวมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 และหลังเข้าร่วมกิจกรรมมีพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรมนักเรียนที่มีสถานะครอบครัวแตกต่างกัน มีพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรมนักเรียนที่มีสถานะครอบครัวต่างกัน มีพฤติกรรมเชิงคุณธรรม จริยธรรมแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ 0.05

Download